powozić — dk a. ndk VIa, powozićwożę, powozićwozisz, powozićwoź a. powozićwóź, powozićwoził, powozićwożony 1. dk «zająć się przez pewien czas wożeniem kogoś» Powoził ich trochę samochodem po mieście. Powoziła dziecko po parku. 2. ndk «kierować końmi, wozem … Słownik języka polskiego
czwórka — ż III, CMs. czwórkarce; lm D. czwórkarek 1. «cyfra oznaczająca liczbę 4» 2. «stopień szkolny oznaczający ocenę dobrą» Dostać, mieć czwórkę z matematyki. 3. «grupa czterech osób, zwierząt, przedmiotów» Cała czwórka zasiadła do brydża. Uczyli się w … Słownik języka polskiego
furmanić — ndk VIa, furmanićnię, furmanićnisz, furmanićań, furmanićnił pot. «być furmanem, powozić, zajmować się przewożeniem towarów furmankami; pracować w przedsiębiorstwie przewozowym jako furman» … Słownik języka polskiego
jednokonka — ż III, CMs. jednokonkance; lm D. jednokonkanek przestarz. «pojazd zaprzężony w jednego konia» Powozić jednokonką … Słownik języka polskiego
powożenie — n I rzecz. od powozić … Słownik języka polskiego
szóstka — ż III, CMs. szóstkatce; lm D. szóstkatek 1. «cyfra albo liczba 6» Napisać szóstkę. Szóstka rzymska, arabska. 2. «grupa sześciu osób, zwierząt (rzadziej przedmiotów)» Ustawić się szóstkami. Wędrować w szóstkę. 3. «sześć koni w zaprzęgu» Powozić… … Słownik języka polskiego
trójka — ż III, CMs. trójkajce; lm D. trójkajek 1. «cyfra oznaczająca liczbę 3» Napisać, skreślić trójkę. 2. «grupa trzech osób, zwierząt, rzadziej przedmiotów» Trójka uczniów. Trójka koni. ◊ W trójkę, we trójkę «we troje, we trzech, we trzy» 3. «stopień… … Słownik języka polskiego
wóz — m IV, D. wozu (daw. woza), Ms. wozie; lm M. wozy 1. «czterokołowy, drewniany pojazd ciągnięty przez konie, służący do przewożenia ciężarów, fura, furmanka; ilość czegoś mieszcząca się w tym pojeździe» Wóz zaprzężony w konie (w woły). Skrzypienie… … Słownik języka polskiego
pavežti — pavèžti, pàveža, pàvežė 1. tr. K, M, J, L, Š, Rtr, KŽ, DŽ1, LzŽ, Plšk, Yl, Brž, Slm, LKT346(Dsn) nedidelį atstumą vežti: Jis norėjo pavežamas, pavėžinamas J.Jabl. Ans laukia pàvežamas Jn(Kv). Pavèžk tą moteriškę, taip pavargusi atrodo NdŽ. A … Dictionary of the Lithuanian Language
bryczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. bryczkaczce; lm D. bryczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lekki, odkryty pojazd konny, zazwyczaj na resorach, przeznaczony do niedalekich podróży, mający z tyłu jedno… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
